Yazmak-Yazabilmek

En zor işlerden biriside  yazı yazmak olsa gerek. Seçilen konu, seçilen uslup ve de  kırmadan dökmeden yazmak.

Şair “ nerede bir köy türküsü duysam şairliğimden utanırım” diyor. Duygulandığından mı yada benliğinde yaşayamadığından mı bilinmez. Eskiden Hükümet önlerinde Arzuhalciler  vardı, ağızdan laf çıkmadan tıkır,tıkır yazamaya başlardı ve bitiminde emmede güzel oldu. Hakim, savcı kim olursa olsun işin çözülür derdi.
Bana gelince buram buram memleket kokan gazetemizin köşesinde memleketimle ilgili  duygu, düşünce ve görüşlerimi sizlerle paylaşmak istemiştim. Ancak üzülerek takip ettiğimiz son günlerde artan

Yoğunlaşan hatta azgınlaşan terör olayları  bakışımızı memleketimizden ülkemize çevirmemize neden oldu.
Şairin dediğini bende nerede bir vatan evladı şehit olsa “ateş düştüğü yeri yakar atasözüne”kahrolurum” Ateş düştüğü yeri yakmamalı. Ateş hepimizin gönlünü yakmalı.
Yakmalı ki, ülkemizi  yüzyıllar boyunca kız alıp kız verdiğimiz aile olduğumuz  daha ötesinde millet olduğumuz kardeşlerimizle  bizleri bölmeye kalkanlara amaçlarına ulaşmasına engel olabilelim.
Aynı çephede  sırt, sırta  millet, bayrak için çarpışanların akıllarında bölünmek, ayrıştırılmak, ötekileştirilmek  diye bir algıları yoktu. Ateşin  sadece düştüğü yeri yakmadığı Gülyazı köyünde devrilen minibüsteki askerlerimizi kurtarmaya çalışan vatandaşlarımızdan bellidir. Ateşin sadece düştüğü yeri yakmadığı şehit cenazelerinde binlerce kişinin tekbir getirmesinden bellidir.

Umudumuz, dualarımız artık bu ateşin hiçbirimizin yüreğini yakmaması bir an önce ülkemizin bu  terör belasından kurtulmasıdır. Hepinizi saygı ve sevgiyle selamlıyorum.