Takımlarımız İlk Yarı Neden Küme Düştü?

Gümüşhane ve Bayburt ne kadar 2 ayrı vilayet olsada “Türkiye 80 ildir, Gümüşhane-Bayburt birdir” deriz. Ülkemize iş insanlarıyla, başarılı bürokratlarıyla her daim katma değer katan iki güzide vilayetimizin 3. Lig’de mücadele profesyonel futbol kulüpleri 1. Grup’daki Gümüşhanespor 13 puan ile 13. Sırada, 2. Grup’daki Kelkit Hürriyetspor 14 puan ile 13. Sırada, 3. Grup’daki Bayburt Özel İdarespor ise 3 puan ile 15. Sırada ligin dibine demir atarak ilk devre sıralamalarına göre Bölgesel Amatör Lig (BAL)’e düşüyorlar.

Bölgemizin ve şehirlerimizin önemli marka değeri olan, şehirlerimizi ve ilçelerimizi tüm Türkiye’ye hatta dünyaya tanıtan, geçmişteki başarıları ile göğsümüzü kabartan, gurbette maçlarına gitme heyecanı yaşatan futbol kulüplerimiz neden bu duruma geldi diye irdelemek gerekir. Bir kaç sezon evvel 1. Lig’e çıkmak için 2 sene üst üste Play off finali oynayan, tesisleri 1. Ligde çoğu kulüpte olmayan Gümüşhanesporumuz neden bu tehlike hattına düştü? 65 sene sonra çıktığı 3. Lig’de play off oynama başarısı gösteren Kelkit Hürriyetspor neden bu havasını kaybetti? 2. Lig’e yükselip geriye düşen Bayburt Özel İdarespor neden ligin dibine demir attı? Ülkemizde Endüstri haline gelen futbol neden bu duruma düştü?

Bizler mi yeterli ilgi ve desteği vermiyoruz? Yoksa kulüp yöneticileri mi istişare etmeden iyi yönetemiyorlar? Hepimiz öz eleştirisi yapmaz isek sadece futbol değil hiç bir konuda yol alamayız. Öncelikli olarak kulüplerimiz şehirle bütünleşip hemşehrilerimizi stadyuma çekmelidir. Hemşehrilerimiz kulüplerimize destek verip bu destek tabana yayılmalıdır. Kulüplerimizin kampanyalarına destek olunmalıdır. Zaten kulüplere yapılan yardımlar makbuz ve fatura ile gider gösterilebiliyor. Kulüp yöneticilerimiz değerlerimizden sadece maddi değil manevi destekte almalıdır. Şehrimizde ve gurbette bu işi bilenlerden istifade etmelidir. Hemşehrilerimizi sadece ekonomik destek için değil, bilgi ve sporcu desteği içinde aramalı fikirlerine değer vermelidir.

Kulüpler tabiki ekonomi üzerine kuruludur. Ancak planlı ve iş bilenlerle yol alınırsa ekonomik kadrolar kurulur. Hele alt yapıya önem verilirse futbolcu ihraç edilir. Yeri geldiğinde ayağımızı yorganımıza göre uzatmayı bilmeliyiz.

Özellikle bu 3 güzide kulübümüz Amatör ruhla profesyonel yönetilmelidir. Tanınmayan sonu hüsran olacak isimlere yüklü miktarda imza paraları verip o şehire hiç bir aidiyet beslemeyen sporcu ile davalık olmaya gerek yok. Öze dönüş yapıp kendi hocalarımıza, sporcularımıza şans vermeliyiz. Bu demek değilki profesyonel başka yerden futbolcu alınmasın. Tabiki alınsın ama bazı hoca ve menejerlerin kadrolu sporcularını aldırıp onların çarkına destek olmamalıyız. Amatörden çok ekonomik yetenekli futbolcular ile tecrübeliler harmanlanarak ruh aşılayacak hoca ile hava yakalanabilir. Üniversitelerimiz BESYO bölümünden istifade edilebilir. Özellikle Bayburt Üniverstesi rektörü hemşehrimiz Prof. Mutlu Türkmen’in sporcu kimliğinden mutlak suretle yararlanılmalıdır.

Allah korusun bu takımlar Bölgesel Amatör Lig’e düşerse çıkmak hayli zor olacak. Ciddi ekonomiler gerekecek. Şehirlerimiz en önemli tanıtım ve ekonomi ayağı olabilecek takımlarımızı genç nüfusumuzu kaybedecek.

Son söz Kulüp başkanı, yöneticisi, futbolcusu, taraftarı, iş adamı, Belediye Başkanı, Bürokratı, kanaat önderi şapkamızı önümüze koyup öz eleştiri ve istişare ile bu kulüplerimizi fabrika ayarlarına geri göndermeliyiz.