SADAKAT GÜLÜ KOPARMAMAKTIR

Bu düşüncede çift taraflı kişiliğe ve iki yüzlülüğe fırsat verilmez.. Bu yüz­den, gizli yüz ve kapalı kötülüğün meydana çık­ması gibi bir endişeleri de yoktur. Fakat sadakat ve samimiyetten yoksun olanlar; hırsla peşinden koştukları para, mal, mülk gibi değerlere olan tutkuları, sevgi, saygı, vefa, sadakat gibi duyguları unuturlar. Bu türden insanlar hiçbir zaman mutlu olamazlar. Toplum içerisinde ne kadar itibar, mal, mülk, şan, şöhret sahibi olurlarsa olsunlar, bunlar insanların gerçek anlamda dostluklarını kazanamazlar. Sadakat göstermelerini sağlayamazlar.

Ama bunun aksine sadık ve samimi olan insanlara da ahde vefasızlıkta yapılmaz değildir. Bazen söz konusu vefasızlık örnekleri sadece bireysel olarak değil, toplumsal olarak da uygulanır. Çoğu zaman toplum olarak el üstünde tutulan, övülen, sevilen, değer verilen kimseler, insanlara sundukları menfaatleri yitirdiklerinde kendilerine gösterilen saygı ve sevgiden de mahrum kalırlar. Bu sadakatsizlik örneğine hemen her yerde rastlamak mümkündür. Kimsesizler yurdu, huzur evleri, düşkünler evleri bu vefasızlığın en açık yansımalarıyla doludur. İnsanlara menfaat sunabilecek şartlara sahipken saygı, sevgi gören, el üstünde tutulan, gözlerine girilmeye çalışılan bu insanlar, gençliklerini, sağlıklarını ve çıkar sunabilme imkânlarını yitirdikleri anda öz evlatları, kardeşleri, torunları, akrabaları da olsa, kimsesiz, ilgisiz ve sevgisiz bırakılabilirler. Onca yıllarını verip, büyük emeklerle yetiştirdikleri çocukları, yaşadıkları cahiliye ahlakı nedeniyle yaşlılıklarında annelerini, babalarını aramaz hale gelebilirler. Siyaset, kültür ya da eğitim gibi farklı alanlarda topluma hizmet vermiş kişilerin de zamanla hatıralardan silindiği bilinen bir gerçektir.

Oysaki güzel ve şık cümlelere alışkın kulaklarımız artık işitmek için sadakate, samimiyete ihtiyaç duyuyor. Güzel sözlerin ardından destekleyici bir samimiyeti yakalamak istiyoruz. Kulaklarımız bir şeylere doydu ama gönüllerimiz aç. Her davranışta,yaşayışta,konuşmada,kısaca yaşamın ta kendisin de odak noktada samimiyet olmayınca olmuyor.Ya yarım kalıyor samimi olmayan her neyse yada güveni sarsıyor..Samimi olunmayan her hikaye yarım kalmaya,yine samimi olmayan her sevgi yıkılmaya veya yarıda kalmaya mahkum...Samimi bulmadığımız hiçbir sözü söyleyerek dilimizi yalancı çıkarmamalıyız.Dilin yalan söylemesi bedini de zaafa uğratmaktadır.Uhrevi güzelliklerin yok olduğu gönülde maddi varlıklar ne derece bol olsa da, bu kez iç dünyanın huzurunda derin boşluklar açar. Bu boşluklara kişinin kendisi düşer ama sebeplerini hep dışarıda arar. İnsan en büyük yenilgileri de en kıymetli kazançları da kendi kendine yapar. Asıl keşif kendini bilmekten geçiyor.

O zaman gönül hanesine bol bol samimiyeti dağıtmalı. Yaptığın işte, söylediğin sözde, kalpte sadakat/samimiyet bulunmadıkça hayır aramakta bulmakta imkânsızdır. Güzelliklerin doğum yeri kalptir. Kişinin gönül güzelliği davranışlarına, sözlerine yansır. Kişinin sadakatini/samimiyetini gözlerinden anlamakta mümkündür. Hani deriz ya gözler yalan söylemez. Yalan ve nice kötü huyların yabani ot misali kaplandığı gönülde samimiyetin çimleri yeşeremez. Bu sadakat/samimiyet ki; yaşamımıza yön vermemiz için gerekli olan maddi ve manevi tüm unsurları kalpten bir istek ve içtenlikle yapmaktır. Gönlü inandığın şeylerin rengiyle kaplayıp düşünce ve duygularını da bu samimiyetle boyamaktır. Diğer türlü yarım kalır. Çünkü yapaylık ve kaypaklıktan gelen her durum sonunda kendini gerçeğin önünde bulacaktır. İnsan kendi gerçekleriyle yüzleşmeli, onlara sağır kalmamalı. Gerçekliğini önce kendine anlatabilmelidir ki, kendini de bir yalana inandırmış olmasın. Kendini tanıdıktan sonra olumlu ve güzel doğrultuda gelişime açık olması için tek anahtar sadakat/samimiyettir. Emanetlere riayet etmek, üzerine aldığı görevleri-hakkını vererek- yerine getirmek ve görevleri ehline vermek de sadakattir, aksi ihanettir.

Bazı insanların yaşam coşkusunu gözlerinden okursunuz. Bu yaşamak için çarpan kalbin samimi yansımasıdır. Bazı insanların sözlerine ehemmiyet verirsiniz; bu kalbinin samimiyetine bir misalidir. Bazı insanların inancını hayatının her karesinde görürsünüz; bu inancını ne kadar içten yaşadığının göstergesidir. Bazı insanlara en edebi ve süslü konuşmalarına rağmen ısınamazsınız; bu samimiyetin noksanlığındandır. Her durumda samimiyet karakterin güçlenmesine giden en pratik yoldur. Sözün özü,  Sadakat;” gülü koparmak değil, koklamaktır.”