08.11.2016, 10:29
Yitik duygular
Asansöre bindiği anda başladı, bu korku.
Elektriklerin kesilmesiyle aniden duyulan koca saba gürültüler, gittikçe ürkmesine neden oluyordu. Küçücük alandaki duvarların koyu renkleri bile, boğulmaya yetecek bir sebepti.
Yalnızdı, kutu kadar asansörde.
Bağırsa sesini duyuramamaktan korkuyordu, yaşlı adam.
Bekledi birkaç dakika…
Ardından bütün gücünü, elinde tuttuğu yarık kırık bastonuna verdi. Saatler ilerliyor, zaman hızlıca geçiyordu.
Geçen zaman dilimi, yaşlı adamı terletiyor, endişelendiriyordu.
Gözleri, su tomurcuklarıyla doldu. Alnından süzülen teri, uzun sakallarının arasına sinsice ilerliyordu.
Derin bir nefes aldı, ardından tuhaf bir duygu sardı, bütün bedenini. Ölüm ile yüzleşmekten korkuyordu. Göz bebekleri büyüdü, kalp atışı hızlanmaya başladı.
Ne yapacağını bilmez bir halde. Bu defa ki endişesi içindeki sızının gün yüzüne çıkmasıydı.
Ve geride bıraktıkları anılar şerit misali geçti, gözlerinin önünden. Koca bir iç geçirerek, geçmişten güzellikler hatırladı.
Hatırlamak istemedikleriydi, bunlar.
Yıkık dökük hayatta, anımsamak istemedikleri göz önüne geliyordu.
Hayat, dikenli bir kuyu.
Kimi zaman gün yüzüne çıkarak gösteriyor kendini, kimi zamansa içinde saklayarak günden güne çürümeye terk ediliyordu.
Ahmet amcanın dikenleri de çürümeye terk edilmiş duygularla doluydu.
Bir an olsun onları hatırladı ve içi burkuldu.
Bunca yıllık eşinden ayrılmış, kendini yalnızlığa mahkum etti, kendini.
Bunları düşünmek için geç kaldığını düşündüğü anda, dışarıdan gelen sesler onu getirmeye yetti.
Asansör kapısı açıldığı anda kocaman bir sevgi seliyle karşılaştı. Beklemediği bir şeydi. Belki de tek dileği sevdiklerinin yüzündeki tebessümü görmekti.
Aniden rahatsızlanarak kalp krizi geçirdi ve hayata veda etti.
Son arzusunu da gerçekleşerek bir derin nefes alarak gözlerini yumdu.
2
az bulutlu
Namaz Vakti
16 Nisan 2024
| İmsak | 04:04 | ||
| Güneş | 05:35 | ||
| Öğle | 12:27 | ||
| İkindi | 16:10 | ||
| Akşam | 19:09 | ||
| Yatsı | 20:34 |
